" Έλα εδώ τζιέρι μου."
Γύρισα ξαφνιασμένη. Είχα χρόνια ν' ακούσω αυτή τη λέξη. Μου την έλεγε η γιαγιά μου η Φωτεινή. Η γιαγιά μου και ο παππούς μου απ' τη μεριά της μάνας μου ήταν από την Πόλη. Γλυκύτατοι άνθρωποι, τρυφεροί, με μια φινέτσα και μια έμφυτη ευγένεια.
Η γιαγιά μου, λοιπόν, όταν με φώναζε μου έλεγε : "Έλα δω τζιέρι μου, έλα γιαβρί μου..."
Γύρισα χρόνια πίσω... Είναι παράξενο, αλλά... ακούς κάποιες λέξεις και το μυαλό γεμίζει εικόνες, πρόσωπα, μυρωδιές και συναισθήματα αφημένα για καιρό στα βάθη της καρδιάς.